Urine-incontinentie - Symptomen, Behandeling, Blaasontsteking

Urine-incontinentie is een probleem waarmee een groot deel van de volwassen bevolking wordt geconfronteerd, maar de aandoening komt ook voor bij kinderen en adolescenten. Urine-incontinentie, ook wel incontinentie genoemd, is het ongecontroleerd legen van de blaas. Het is geen ziekte en als zodanig is incontinentie geen gevaar voor de gezondheid, maar het vermindert de levenskwaliteit aanzienlijk en kan na verloop van tijd zelfs leiden tot depressie. Waar komt deze aandoening vandaan en kan ze worden genezen?

Wat zijn de symptomen van urine-incontinentie?

Bij incontinentie treedt ongewild urineverlies op. Het urineverlies varieert in intensiteit, soms zijn het maar een paar druppels, maar soms is de blaas helemaal leeg. Bij veel mensen uit urine-incontinentie zich ook in 's nachts wakker worden voor aandrang. Urine-incontinentie wordt in verband gebracht met een verzwakking van de Kegelspieren, hoewel de oorzaken daarvan sterk uiteenlopen. Als het probleem terugkomt, is het noodzakelijk een arts te raadplegen - oudere mensen kunnen een geriater raadplegen, terwijl het voor jongere patiënten raadzaam is een uroloog en, in het geval van vrouwen, ook een gynaecoloog te raadplegen.

Helpen medicijnen bij incontinentie?

Voor mensen die last hebben van incontinentie kan de arts een behandeling met medicijnen aanbevelen. Als de incontinentie het gevolg is van de menopauze, worden oestrogenen gegeven om de spiertonus van de bekkenbodem te verbeteren. Er zijn ook geneesmiddelen ondersteuning van de urinewegen en geneesmiddelen om ontstekingen in de blaas of urinewegen te bestrijden. In mildere stadia zijn voedingssupplementen op basis van kruiden die fyto-oestrogenen leveren en bacteriën uit de urinewegen verwijderen effectief bij incontinentie. Cystenon.

Wordt urine-incontinentie operatief behandeld?

Tegenwoordig wordt urine-incontinentie ook operatief behandeld. Tijdens een operatie kunnen speciale blaas- en urethrahefbanden worden geïmplanteerd, en laserbehandelingen, die de spieren doen krimpen en de vaginale wanden versterken zodat de het urinaire systeem wordt weer normaal.. Helaas zijn de behandelingen vrij kostbaar en worden ze niet altijd vergoed, naast het risico op complicaties.

Hoe wordt urine-incontinentie vastgesteld?

Urine-incontinentie wordt door de patiënt zelf gediagnosticeerd, omdat deze aandoening zeer duidelijke symptomen geeft. Een bezoek aan de arts is echter noodzakelijk om de oorzaken vast te stellen, omdat de doeltreffendheid van de verdere behandeling daarvan afhangt. Specialisten benadrukken dat het belangrijk is zo snel mogelijk hulp te zoeken voor urine-incontinentie, omdat het probleem in een vroeg stadium veel gemakkelijker op te lossen is.

De diagnose in geval van incontinentie begint met een gesprek met de patiënt - het bijhouden van een mictiedagboek is zeer nuttig, daarnaast vraagt de arts naar incontinentie en andere ziekten in de familie, zwangerschappen en bevallingen, controleert de algemene gezondheidstoestand van de patiënt en de behandelingsgeschiedenis, ook wordt rekening gehouden met de levensstijl en het soort werk. De anamnese wordt aangevuld met laboratoriumresultaten en een gynaecologisch onderzoek of prostaatonderzoek bij mannen. Zo nodig worden nog aanvullende onderzoeken aanbevolen, zoals een urodynamisch onderzoek of een padtest.

Home remedies voor incontinentie

Naast kruidensupplementen zijn dagelijkse veranderingen in levensstijl van groot belang om incontinentie te verminderen. Het is raadzaam het lichaamsgewicht te verminderen - overgewicht is sterk verbonden met zwakte van de Kegel-spieren en incontinentie. Het is ook raadzaam om de inname van cafeïne en andere vochtafdrijvende dranken te beperken, en het wordt aanbevolen om minder te drinken voor het uitgaan of naar bed gaan,

Urine-incontinentie en zwangerschap

Het probleem kan bij elke volgende bevalling verergeren, vooral als de pasgeborene een hoog geboortegewicht heeft of de bevalling lang en gecompliceerd was. Incontinentie blijft na de geboorte bestaan omdat de spieren die betrokken waren bij de weeën nog steeds ontspannen en slap zijn. Dit verdwijnt vaak na een paar weken als het lichaam van de vrouw weer normaal wordt, maar soms kan het langer aanhouden, in welk geval een bezoek aan de arts wordt aanbevolen. Een voor vrouwen aanbevolen supplement voor urine-incontinentie is Cystonette.

Urine-incontinentie en de prostaat

Aandoeningen van de prostaatklier leiden bijna altijd tot een of andere vorm van plasklacht. Een typische klacht is het voortdurend drukken op de blaas en veelvuldig gebruik van het toilet, en soms gaat dit gepaard met incontinentie. Urine-incontinentie is ook een veel voorkomende complicatie na een prostatectomie, een operatie waarbij de prostaatklier wordt verwijderd. Urinaire incontinentie kan ook verband houden met een urineweginfectie - bij een vergrote prostaat reinigt de plasbuis zichzelf niet altijd goed en eventuele afzettingen bevorderen een infectie. Urinaire incontinentie als gevolg van een ontsteking verdwijnt meestal wanneer de urineweginfectie met succes is behandeld. Er is veel positieve feedback onder mannen voor het supplement Prostan Plus.

Wat veroorzaakt incontinentie bij senioren?

Het is geen geheim dat incontinentie veel voorkomt bij oudere mensen. Veel mensen gaan er echter ten onrechte van uit dat het een normaal gevolg is van het ouder worden en dat er niets aan gedaan kan worden, terwijl er al effectieve methoden zijn om incontinentie te bestrijden. Als gevolg van incontinentie zien senioren vaak af van andere activiteiten, wat niet goed is voor hun gezondheid en hun mentale toestand. De meest voorkomende oorzaken van incontinentie op oudere leeftijd zijn:

Urinaire incontinentie is ook een van de symptomen van de menopauze - voor menopauzale problemen is het de moeite waard de supplement Nuvialab Meno.

Wat zijn de meest voorkomende vormen van incontinentie?

• Inspanningsincontinentie

Dit is de meest voorkomende vorm van incontinentie, die zowel oudere als jongere mensen treft. Het is het gevolg van een verzwakking van de bekkenbodemspieren, waardoor de urinebuis niet goed klemt. Bij stressincontinentie treedt urineverlies op bij lichamelijke arbeid en andere activiteiten die de druk op de buik verhogen, zoals niezen of hoesten.

• Voorbijgaande urine-incontinentie

Het is een kwaal waaraan gezonde mensen lijden. Zoals de naam al aangeeft, is de incontinentie slechts periodiek, bijvoorbeeld bij het drinken van grote hoeveelheden cafeïnerijke vloeistoffen, een verkoudheid of een urineweginfectie.

• Urgentie-incontinentie

Deze vorm van incontinentie gaat gepaard met overactiviteit van de blaasspieren, zodat de behoefte om te plassen plotseling optreedt, en als de fysiologische behoefte niet onmiddellijk kan worden verholpen, treedt urineverlies op.

• Overloop incontinentie

Deze vorm van incontinentie treft doorgaans mannen met een vergrote prostaatklier - door de vergrote prostaat stroomt de urine in de blaas en dat leidt tot overloop.

• Urine-incontinentie door neurologische oorzaken

Incontinentie kan niet alleen in verband worden gebracht met ziekten van de urinewegen, maar ook met neurologische aandoeningen. De geleiding van impulsen tussen de blaasspieren en de hersenen wordt verstoord. Dit type incontinentie komt onder meer voor bij de ziekte van Parkinson, multiple sclerose en ruggenmergletsel.

Waarom komt urine-incontinentie voor?

Niet alleen senioren worstelen met incontinentie. Volgens medische gegevens kunnen tot 5 miljoen volwassenen last hebben van incontinentie, waarvan de meerderheid vrouwen zijn. Zwangerschap en bevalling, urogenitale infecties, hormonale veranderingen in het lichaam, zwaar lichamelijk werk, zwaarlijvigheid of sterk overgewicht dragen bij tot incontinentie. Deze factoren kunnen afzonderlijk of in combinatie voorkomen. Ook genetische factoren dragen bij tot incontinentie.

Incontinentie bij kinderen en adolescenten

Ook mensen onder de 18 jaar hebben last van urine-incontinentie. Vaak wordt bedplassen vastgesteld als gevolg van nierfalen, afwijkingen en aandoeningen van de urinewegen, emotionele stoornissen, te veel drinken voor het slapen gaan, infecties, neurologische aandoeningen, verminderde blaascapaciteit, overproductie van urine. Urine-incontinentie kan natuurlijk ook overdag voorkomen.

Bij kinderen tot vijf jaar hoeft dit nog geen reden tot zorg te zijn, omdat incontinentie vaak het gevolg is van het feit dat het kind de controle over zijn blaas nog niet onder de knie heeft. Na deze leeftijd is bedplassen bij kinderen echter meestal al het gevolg van een stoornis en is een aangepaste therapie nodig.

Wat zijn de stadia van urine-incontinentie?

In de beginfase is urine-incontinentie het gevolg van vrij intensieve lichamelijke activiteit. Het kan optreden tijdens lichamelijke arbeid, training, het tillen van zware voorwerpen, en gaat ook gepaard met niezen of hoesten. Het gebeurt betrekkelijk zelden en het urineverlies is klein en gewoon maandverband volstaat om het te verbergen. De tweede graad van incontinentie is urineverlies als gevolg van normale, moeiteloze activiteiten. Het urineverlies kan ook iets groter zijn en 's nachts optreden, voornamelijk bij het veranderen van houding tijdens de slaap. De derde graad van incontinentie is onvrijwillig urineverlies bij elke activiteit. In dit stadium moet de patiënt luiers gebruiken, en een veel voorkomende complicatie is een secundaire urineweginfectie.

Oefeningen voor urine-incontinentie

De spieren zullen al na enkele maanden hun normale spanning terugkrijgen, maar omdat ze heel eenvoudig uit te voeren zijn en letterlijk overal gedaan kunnen worden. Het aanspannen van de spieren gebeurt in series - minstens drie keer per dag gedurende vijf minuten. Na de spieren worden versterktHet is mogelijk om minder vaak te oefenen, maar het is niet de moeite waard om het helemaal op te geven ter preventie. De spieren worden gedurende enkele seconden aangespannen en u mag uw adem niet inhouden tijdens de oefening.

Hoe voorkom je urine-incontinentie?

Incontinentie is een kwaal die moeilijk te vermijden is, maar u kunt het risico erop toch tot een minimum beperken. Om dit te doen, is het de moeite waard de urinehygiëne in acht te nemen, zelfs kleine infecties altijd te behandelen en de juiste producten voor het wassen te gebruiken. Een belangrijk onderdeel van de preventie is het vermijden van het gevoel van overvulling van de blaas - als u de behoefte voelt om te plassen, moet u dat zo snel mogelijk doen. Het is ook raadzaam om constipatie te voorkomen, omdat een dergelijke stoornis van het spijsverteringsstelsel, door de sterke drang om ontlasting te laten passeren, de blaas daarbij schaadt.